Kościół Wszystkich Świętych – miejsce spotkania historii i nadziei

W sercu Warszawy, przy placu Grzybowskim, stoi świątynia, która od wieków jest milczącym świadkiem historii dwóch narodów – polskiego i żydowskiego. Kościół pw. Wszystkich Świętych to miejsce wyjątkowe, naznaczone tragedią, ale też heroizmem, solidarnością i odwagą. Historia tego kościoła to fascynująca opowieść o ludziach, miejscu i czasie – i właśnie tę opowieść chcemy tu przybliżyć.

Grzybów – miejsce spotkania kultur

Już w XVI wieku istniała tu jurydyka miejska – niezależna od Starej Warszawy, tętniąca życiem i różnorodnością. Przez wieki współistniały tu różne kultury, języki i religie, a specyficzny klimat placu Grzybowskiego był świadectwem tej unikalnej mozaiki. Właśnie tu powstała jedna z najpiękniejszych świątyń Warszawy – dzieło znakomitego architekta Henryka Marconiego.

Świątynia wolności, solidarności i oporu

Kościół Wszystkich Świętych, największy w Warszawie, nie raz znajdował się w samym centrum historycznych wydarzeń. W 1905 roku był areną patriotycznych manifestacji. Na terenie parafii ks. Marceli Godlewski – wybitna postać duchowieństwa – tworzył pierwsze w Kongresówce organizacje społeczne, wcielając w życie idee papieskiej encykliki Rerum Novarum.

Podczas niemieckiej okupacji świątynia stała się miejscem schronienia i pomocy dla Żydów z warszawskiego getta. Działalność ks. Godlewskiego i parafian zapisała jedną z najpiękniejszych kart wspólnej historii Polaków i Żydów. Choć kościół został poważnie zniszczony w czasie Powstania Warszawskiego, duch miejsca przetrwał.

Po wojnie – odbudowa i nowa rola

Po II wojnie światowej, dzięki wysiłkom wielu ludzi – także tych, którym uratowano życie – świątynię odbudowano. Dziś Kościół Wszystkich Świętych to nie tylko miejsce modlitwy. To przestrzeń otwarta na kulturę, spotkanie, pamięć i dialog – głęboko zakorzeniona w tradycji, ale zawsze otwarta na współczesność.